
നിന് വാക്കുകളില് നിറഞ്ഞ പ്രണയത്തില് എന് പ്രാണന് പിടഞ്ഞു വീഴുമ്പോള്
കണ്ണുകളില് നിറഞ്ഞ ചോര നിലത്തുവീണ് ചിന്നി ചിതറുമ്പോള്
അന്തരീക്ഷമാകെ എന് പച്ചജീവന്റെ കത്തുന്ന മണം നിറയുമ്പോള്
അസ്തിചീളുകള് ഈ പ്രണയാഗ്നിയില് പൊട്ടിത്തെറിക്കുമ്പോള്
ആത്മാവിന്റെ ഏതോ കൂടുകളില് നിന്റെ പദസ്വനം കേള്ക്കും
ഒടുവില് ഓര്മയാകുന്ന സാഗരത്തില് ... എന്റെ ചിതാഭസ്മവും നീ ഒഴുക്കും ....
എന്റെ ജീര്ണ്ണിച്ച ചിന്തകള് .. ഭ്രാന്തമായ വ്യാകുലതകള് ...
നിന്റെ ഓര്മകളില് ഉറഞ്ഞു തളംകെട്ടാതിരിക്കട്ടെ ........
വീണ്ടുമൊരു പുനര്ജന്മത്തിന് കാത്ത് ഞാന് ഈ ഭൂമിയെ ചുറ്റി നടക്കും ....
വീണ്ടും നിന്റെ കൂടെ ഇരിക്കാന് .. വീണ്ടും നിന്നോട് മിണ്ടാന്
നിന് ചുംബന ശരങ്ങള് ഏറ്റു പ്രാണന് പിടയാന് ...
വീണ്ടും വീണ്ടും നിന് കണ്ണുകള് ഒരു കണ്ണുനീരായ് നിറയാന്