അദ്ര്‌ശ്യനായ കൂട്ടുകാരാ... നീയും ഞാനും തമ്മിൽ അറിയില്ല.. നമ്മൾ തമ്മിൽ കാണുകയും ഇല്ല. കാലതിന്റെ ഈ ഒഴുക്കിൽ ഈ തീരത്ത് ഞാനും നീയും കണ്ടുമുട്ടുന്നു. എന്റെ ചിന്തയിലെ വിഷാംശം നിന്റെ കണ്ണുകളിൽ തളം കെട്ടാതിരിക്കട്ടേ. പറയാനുണ്ട് ഏറെ എങ്കിലും അതെല്ലാം കേൽക്കാൻ നീ എനിക്ക് ആരുമല്ല എന്ന ചിന്ത എന്റെ തൊണ്ടയിൽ കുടുങ്ങിയ വാക്കുകളെ വീണ്ടും വിഴുങ്ങാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. ഇവിടെ എത്തിയ നിനക്ക് ഞാൻ എന്ത് നൽകാനാണു. ഒരു നന്ദി വാക്കല്ലാതെ?

പ്രിയപ്പെട്ടവളേ.. ഇത് ഞാനാണ് .. നിന്നെ സ്നേഹിച്ചു മതിവരാത്ത നിന്റെ സ്വന്തം ... മഞ്ഞുതുള്ളി!

Wednesday, December 4, 2013

ആത്മപീഡനം

14.JPG


നിനക്കായ്,
നിന്റെ ശ്വാസം നീ
അവസാനിപ്പിക്കാതിരിക്കുക
കാതങ്ങൾക്കിപ്പുറം ആ ചിന്ത
എന്നെ വേദനിപ്പിക്കുന്നു.

വിഷപ്പുക കൊണ്ട് നിന്റെ
നെഞ്ച് നിറക്കാതിരിക്കുക
കാരണം, ചിലപ്പോൾ
എന്റെ ശ്വാസകോശം മരിക്കും
നിന്റേതിനു മുന്നെ...

കത്തിയാൽ നിൻ ഞരമ്പുകൾ
മുറിക്കാതിരിക്കൂ...
ഞാൻ അറിയുന്നു,
എന്റെ അസ്തികൾ
അടർന്നു മാറുന്നതും,
എന്റെ കണ്ഡനാളം
നിശബ്ധമാകുന്നതും.
[ അതിശയിക്കണ്ട..

ഇനി എന്റെ വക്കുകൾ നീ കേൾക്കില്ല!]

പിന്നെ,
ഒരിക്കലും നിന്നെ കൊല്ലുന്ന
വിഷം കഴിക്കാതിരിക്കുക,
കാരണം,
അതെന്നിൽ ഹൃദയാഘാതം ഉണ്ടാക്കും
എന്റെ ഞരമ്പുകളിൽ നിണം കട്ടപിടിക്കും
എന്റെ കണ്ണുകളിൽ രക്തം തളം കെട്ടും
പിന്നെ ഞാൻ കരയും
രക്തക്കണ്ണുനീർ ഒഴുകും..
"ഒരിക്കൽ നീ എന്നോട് യാചിച്ച
എന്റെ മണിക്കണ്ടത്തിൽ
നിന്നു ചീറ്റിയ രക്തച്ചാട്ടം പോലെ.."

...........................