എന്റെ പ്രണയിനിക്ക് ... ദിനരാത്രങ്ങളില് വിരുന്നു വരുന്ന നിന്നോര്മകള് എന് മനസ്സില് ഒരായിരം നൊമ്പരങ്ങള് ഉണര്ത്തുന്നു ... എന്റെ വാക്കുകള് കൊണ്ടെനിക്ക് പറയാനാകില്ല നിന്നോടുള്ള ഇഷ്ടങ്ങള് ... എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളില് എന്നും നീ നിറഞ്ഞിരുന്നു ... ഒരു മായാത്ത ചിത്രമായി .. നിന്നെ കണ്ട ശേഷമാണെന്റെ സ്വപ്നങ്ങള്ക്ക് മാരിവില്ലിന്റെ അഴക് ലഭിച്ചത് .. അതിനു അര്ഥം ലഭിച്ചത് ... അത് വരെ അവയെല്ലാം എന്നെ പോലെ തന്നെ ... അര്ദ്ധശൂന്യമായ സ്വപ്നങ്ങള് മാത്രമായിരുന്നു .... ഒരു ഇളം തെന്നല് പോലെ എന്റെ മനസ്സില് നീ തണുപ്പ് വീശി ... ആ തണുപ്പില് ഞാന് ഉണര്ന്നു..... അപ്പോഴേക്കും നീ പോയകന്നു! ... എനിക്ക് നിന്നോട് പ്രണയം തോന്നിയപോഴും ഞാന് നിന്നോട് പറഞ്ഞു നമ്മള് ഒരിക്കലും ഒന്നിക്കില്ല .... വിധിക്ക് പോലും നമ്മെ ഒരുമിപ്പിക്കാന് കഴിയില്ല എന്നും ... അപ്പോഴൊക്കെ എനിക്ക് ശക്തി പകര്ന്ന നീ ... ഇന്നെന്റെ അരുകില്ല എന്നതോര്ക്കുമ്പോള് ... എനിക്കെവിടെയാണ് പിഴച്ചത്?
ഓര്ക്കുന്നുവോ അന്ന് രാവുകളില് നാം പറഞ്ഞു തീരാത്ത സ്വപ്നങ്ങള്? .... അവയിന്നെ നോക്കി വിളറി ചിരിക്കുന്നു .. കല്ലെറിയുന്നു ... ആ സ്വപ്നങ്ങള്ക്ക് ഏഴു വര്ണങ്ങള് ആയിരുന്നു മഴവില്ലുപോലെ .... ഇന്നവയുടെ നിറങ്ങള് മങ്ങി ഒരു നരച്ച വെള്ളനിറമായി .. നിറം മങ്ങിയെങ്ങിലും അവക്കിന്നും ജീവനുണ്ട് ... മാരിവില്ലിന്റെ അഴകുള്ള സ്വപ്നങ്ങള് എല്ലാര്ക്കും ഇഷ്ടമാകും .. പക്ഷെ എന്റെ നെഞ്ചിനുള്ളില് കുരുങ്ങിയ നിറം മങ്ങി നശിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന സ്വപ്നങ്ങള് ആരേം കാണിച്ചില്ല ... ഒരു പക്ഷെ അവരും എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചാലോ ... ഒരു വിഡ്ഢി എന്ന് വിളിച്ചാലോ ? അത് വേണ്ട! എല്ലാം എന്റെ ഉള്ളിലിരിക്കട്ടെ ... അവയൊക്കെ നശിച്ച് എന്റെ നെഞ്ചോട് ചേര്ന്ന് ഇല്ലാതാകട്ടെ ... കുട്ടിക്കാലം മുതല് എന്റെ സ്വപ്നങ്ങള് എന്നും സ്വപ്നങ്ങളായിരുന്നു .... അവ ഒന്നും തന്നെ യാഥാര്ത്യമായില്ല .... അതിന്റെ കൂടെ നീയും ഒരു സ്വപ്നമായി എന്റെ ഓര്മ്മകള് നിറഞ്ഞ മറവിയുടെ കരിമ്പടം പുതച്ച ഈ കരളിനുള്ളില് ഒടുങ്ങുകയാണ് .....
ഒന്നുമാത്രം പറയാന് ബാക്കി നിന്നോട് .... "ഞാന് എന്നെക്കാള് നിന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു .... വിശ്വസിച്ചിരുന്നു.... കൊതിച്ചിരുന്നു..... "
ഓര്ക്കുക വല്ലപ്പോഴും
1 comments:
പ്രണയം .......
ഒന്ന് വന്നു നോക്കൂ ..
അങ്ങനെ ഒരു പ്രണയ കാലത്ത്
പ്രണയത്തിന്റെ താഴ്വരയില്
സ്നേഹാശംസകള് @ ഞാന് പുണ്യവാളന്
Post a Comment